Επανερχόμαστε με όλες τις Ειδήσεις και τα Νέα της Ιεράς Συνόδου μας. Ευχαριστούμε που είστε μαζί μας!!

Στη μουσική μας ακούτε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον προ έτους κοιμηθέντα αείμνηστο Μέγα Δάσκαλό μας, ρέκτη και πρωτεργάτη της ρωμέϊκης μουσικής παράδοσης Λυκούργο Αγγελόπουλο, τον αληθώς Μαΐστορα της Ψαλτικής Τέχνης!!!



Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Τιμώντας τον Άγιο Διονύσιο...

... τον Άγιο της Συγγνώμης

Σήμερα το πρωΐ στην Πάτρα

Φωτολεύκωμα: Σοφία Μιχαηλίδη



Με κατάνυξη πανηγύρισε σήμερα

ο Ενοριακός Ιερός Ναός

Αγίου Διονυσίου Πατρών.


Ιερούργησε ο Αρχιμανδρίτης

π. Κασσιανός Braun,

ο οποίος στο παρελθόν είχε

διατελέσει και Εφημέριος του Ναού.






Ο Ιερός Ναός Αγίου Διονυσίου στην Πάτρα.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Εορτή Αγίου Νικολάου


Κυριακή 6/19 Δεκεμβρίου 2010, Αγίου Νικολάου επ. Μύρων
Πανήγυρις Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Λιβαδειάς

Με ιεροπρέπεια και κατάνυξη πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου στο χωριό Αγίας Τριάδος Λειβαδειάς, χθες Κυριακή 6/19 Δεκεμβρίου 2010. Ιερούργησε ο οικείος Ιεράρχης, Σεβ. Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ. Ο Ναός ούτος περιήλθε πρόσφατα εις την Ιεράν μας Σύνοδον.

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Εορτάζει ο Αρχιεπίσκοπος

ν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε,

το ρχιεπισκόπου μν ΝΙΚΟΛΑΟΥ,

ν χάρισαι τας γίαις σου κκλησίαις

ν ερήν, σον, ντιμον, γι, μακροημερεύοντα

καί ρθοτομοντα τόν λόγον τς σς ληθείας.

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Ο ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ


Αγαπητοί μας συνοδίτες, σήμερα εορτάζει ο Προστάτης Άγιος της ταπεινής μας Ιστοσελίδος, Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος Μαθητής του Κυρίου. Πρώτος απ' όλους τους αποστόλους γνώρισε τον Ιησού, αλλά και πρώτος κλήθηκε να τον ακολουθήσει. Το μήνυμά του "ευρήκαμεν τον Μεσσίαν" ας γίνει και για μας σύνθημα ζωής.

Ας τον παρακαλούμε για κάθε αίτημά μας και ας πρεσβεύει στον Κύριον για τον καθένα από μας. Ας συνδράμει δε με τις μεσιτείες του στο φτωχό τούτο έργο της καθημερινής ενημερώσεως.

Συγχρόνως, την ημέρα αυτή ήγεν τα Ονομαστήριά του, επί σειρά ετών, ο αλήστου μνήμης αοίδιμος
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός ΑΝΔΡΕΑΣ (1915-2005). Ευχόμεθα και προσευχόμεθα προς τον Κύριον να αναπαύει την ψυχή του εν χώρα ζώντων. Ταπεινώς τού αφιερώσαμε την Ιστοσελίδα μας εις μνημόσυνον αιώνιον. Ας είναι η μνήμη του αιώνια!

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Ανακομιδή Λειψάνων Αρχιεπισκόπου Ανδρέου - Μνημόσυνο


Μέσα σέ κλίμα βαθις κατάνυξης, ντονης συγκίνησης καί παρουσί πλήθους πιστν, ψάλη, τό Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου / 2 Οκτωβρίου 2010, τό τήσιο Μνημόσυνο το Μακαριστο ρχιεπισκόπου τν Γ.Ο.Χ. κυρο ΑΝΔΡΕΟΥ. μακαριστός Προκαθήμενος τς κκλησίας μας κοιμήθη τήν Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου / 4 κτωβρίου το τους 2005, τήν 5ην πρωϊνήν.

Προηγήθηκε τέλεσις ρχιερατικς Θείας Λειτουργίας, ες τό πισκοπικό Παρεκκλήσιο το γίου Μοδέστου παρά τήν εράν Μονήν Παναγίας Κερατέας ττικς, πό το Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβν & Λεβαδείας κ. νδρέου, Προϊσταμένου τς ερς Μονς. Συλλειτούργησαν, Σεβ. Μητροπολίτης Βερροίας & Ναούσης κ. Ταράσιος καί Σεβ. πίσκοπος μαθοντος κ. Λάζαρος. λαβον μέρος, ρχιγραμματεύς τς ερς Συνόδου Αδ/τος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, ο ρχιμανδρίτες π. Εστάθιος Τουρλς καί π. Παντελεήμων Τσαλάγκας, ο ερομόναχοι π. Δαμασκηνός Πετρογέγας καί π. νανίας Πανάκος καί Πρεσβύτερος π. ντώνιος Kokes.

Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι, ο Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες ργολίδος κ. Παχώμιος καί Περιστερίου κ. Γαλακτίων, Καθηγούμενος τς νδρώας ερς Μονς Μεταμορφώσεως το Σωτρος Κουβαρ ττικς, ρχιμ. π. Στέφανος Τσακίρογλου καί Καθηγούμενος τς νδρώας ερς Μονς ναλήψεως το Κυρίου Δύο Βουνν Λαμίας, Γέροντας ρτέμιος.


Εξ αριστερών: Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ. Ταράσιος,
Σεβ. Μητροπολίτης Θηβών κ. Ανδρέας,

Σεβ. Επίσκοπος Αμαθούντος κ. Λάζαρος,
Παν/τος Αρχιμ. π. Παντελεήμων Τσαλάγκας.





Τμήμα των μοναζουσών υπό την Οσιωτάτη Καθηγούμενη
της Ιεράς Μονής Παναγίας, Γερόντισσα Συγκλητική.
















Ἀμέσως μετά τό Μνημόσυνο ἠκολούθησεν ἡ Ἐκταφή τῶν τιμίων Λειψάνων τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἰδιαίτερα ἀγαπητός σέ ὅλους.

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Άγιος Παντελεήμων Νεμέας

Ελάβαμε την κάτωθι επιστολήν και ευχαρίστως την δημοσιεύουμε με την ευγενική άδεια του αδ. Συμεών από την μακρυνήν Αυστραλίαν.


Σεβαστέ π. Εὐστάθιε, εὐλογεῖτε,

Καί σεῖς ἀγαπητοί Ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ.

Αὐτή τή φορά δέν ἔγραψα ποίημα. Ἀλλά θέλω μέ αὐτά πού γράφω νά κάνουμε ἕνα ταξίδι μαζί. Ἔτσι γιά πέντε λεπτά. Κλεῖστε τά μάτια σας. Ἀνοῖξτε τά φτερά τοῦ νοῦ σας. Τώρα πετᾶμε ὅλοι μαζί. Περνᾶμε βουνά, δάση, πεδιάδες, ἄλλες πράσινες καί ἄλλες ἔρημες, θάλασσες, ὠκεανούς, ἠπείρους, μέρη, τοπία, ἕνα ποταμάκι.

Νά τώρα κατεβῆτε. Σταματᾶμε ἐδῶ. Μπροστά μας μιά πόρτα μέσα στήν ἐρημιά. Ἕνα σχοινί. Τραβᾶμε τό σχοινί, ἀκούγεται ἕνα καμπανάκι. Ἀνοίγει ἡ πόρτα μπαίνουμε μέσα. Ποῦ μέσα; Ἀπό τήν ἔξω μεριά πού βρισκόμαστε στήν ἄλλη μεριά τοῦ χωραφιοῦ. Προχωρᾶμε κάπου ἑκατό μέτρα. Βλέπουμε μπροστά μας ἕνα ἐκκλησάκι ἀσπροντυμένο. Στά ἀριστερά δέκα μέτρα ἀπόσταση στέκουν ταπεινά τρία μικρά κελλιά. Πίσω ἀπό τό ἱερό ἕνας τάφος. Εἴκοσι μέτρα πιό πίσω δεξιά ἕνα μεγάλο πλατάνι. Λίγο πιό πίσω ἕνα ποταμάκι. Κοιτάζουμε γύρω γύρω σάν περίεργοι τουρίστες γιά νά ἀπολαύσουμε τό θέαμα τῆς φύσεως. Ἀκοῦμε μιά μελωδία γλυκιά πού ἠχεῖ στά αὐτιά μας ἄρρητα ρήματα. Τό νερό στό ποταμάκι κυλάει ἄλλοτε γρήγορα καί ἄλλοτε ἀργά καί κελαρύζει στίς πέτρες καί τά βραχάκια, στούς πεσμένους στό διάβα του κορμούς δένδρων καί στίς ὄχθες καί ὅ,τι ἄλλο βρεῖ μπροστά του. Στή ἐλαφριά μελωδία τοῦ νεροῦ πού τρέχει, προστίθεται καί τό γλυκύ κελάϊδισμα τῶν πουλιῶν πού κρύβονται στήν παχιά φυλλωσιά τῶν δένδρων, ὁ βόμβος τῶν μελισσῶν πού τρέχουν ἀπό λουλούδι σέ λουλούδι καί τό ἐλαφρύ ἀεράκι πού χαϊδεύει τά φύλλα καί τούς κλώνους τῶν πλατανιῶν. Ὅλα μαζί κάνουν μιά πανέμορφη βυζαντινή χορωδία τῆς φύσεως. Τώρα καθῆστε ἐδῶ κάτω ἀπό τό πλατάνι. Ἡ δροσερή σκιά του εἶναι γιά ὅλους. Τά μακριά κλαδιά του μᾶς σκεπάζουν ὅλους, σάν τήν κλῶσσα πού μέ τά φτερά της σκεπάζει ὅλα τά πουλιά της. Ἐδῶ εἶναι καλοκαίρι καί κάνει ζέστη καί ἡ ὄμορφη σκιά μᾶς ξεκουράζει, ἐνῶ ἡ χορωδία τῶν πουλιῶν καί τῶν μελισσῶν μᾶς νανουρίζει καί ἀναπαύει τό πνεῦμά μας. Ὅλα μαζί, ἡ φύση, τό νερό, τά πουλιά, οἱ μέλισσες ὑμνοῦν καί δοξάζουν τόν Πλάστη τους καί Δημιουργό, τόν Πάνσοφο Θεό μας.

Αὐτό τόν ὄμορφο καί ἤρεμο τόπο διάλεξε ὁ π. Γεράσιμος νά περάση τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του. Ἦταν μόνος του. Ἀλλά δέν ἔνιωθε μόνος. Εἶχε παρέα τόν Ἅγιο Παντελεήμονα, τό πλατάνι, τό ποταμάκι, τά πουλιά καί ὅλη τήν ὀμορφιά τῆς φύσεως πού εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ. Ἐδῶ ἔζησε ἤρεμα καί δοξαστικά τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του. Πέθανε πρίν ἀπό δέκα χρόνια. Ὅμως πέθανε γιά νά μήν πεθάνει, ἀλλά γιά νά ζήσει αἰώνια. Γιατί ἤξερε καί πίστευε ὅτι ἐκεῖ πού σβήνει ἡ ζωή τοῦ κόσμου μέ τό ἄνοιγμα τοῦ τάφου, ἐκεῖ ἀρχίζει ἡ αἰώνια ζωή μέ τό κλείσιμο τοῦ τάφου. Δέν κατάφερε τά τρία κελλιά νά τά κάνει δέκα, εἴκοσι, ἑκατό, ὅπως θά ἤθελε. Κατάφερε ὅμως νά εἶναι μόνος μέ τόν Ἅγιο Παντελεήμονα καί νά ἀπολαμβάνει τή χαρά καί τή δόξα τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Ἴσως γιά μᾶς νά φαίνεται παράξενο καί δύσκολο, πῶς ἕνα γεροντάκι κατάφερε νά ἀπολαμβάνει αὐτή τήν ὀμορφιά τῆς ζωῆς, κάνοντας μιά ἀσκητική ζωή. Αὐτά ὅμως πού εἶναι ἀδύνατα γιά τούς ἀνθρώπους, γίνονται δυνατά ἀπό τό Θεό. Ἡ πίστη καί ὁ ζῆλος πού εἶχε αὐτό τό γεροντάκι ἦταν τά ἀναγκαῖα ὅπλα πού στόλιζαν τήν καρδιά του καί μ’ αὐτά πολεμοῦσε μέ ἀνδρεία τή μοναξιά τῆς νύκτας καί τῆς ἡμέρας, τήν ἄγρια φύση τοῦ χειμῶνα καί τούς κακούς πειρασμούς τοῦ διαβόλου.

Σήμερα, ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, 27 Ἰουλίου, μνήμην ἐπιτελοῦμεν τοῦ Ἁγί­ου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος. Σήμερα πανηγυρίζει τό ἐκκλησάκι πού νοερῶς ἐπισκεφθήκαμε καί εἴδαμε. Σήμερα χαίρονται καί δοξάζουν τό Θεό, μέ τό δικό τους τρόπο, ὁ π. Γεράσιμος, τά κελλιά πού ἄφησε, ὁ τάφος πού μᾶς θυμίζει τήν αἰώνια ζωή, τά πουλιά πού συνεχίζουν νά κελαηδοῦν πάνω ἀπό τό τάφο του, τό πλατάνι πού προσφέρει πλούσια τήν σκιά του, ἔστω καί χωρίς νά κάθωνται ἄνθρωποι ἀπό κάτω, τό νερό στό ποταμάκι πού κελαρύζει ἀκόμη, ὅλη ἡ ὄμορφη φύση πού ἠρεμεῖ καί ἀναπαύει τόν ἄνθρωπο.

Ἅγιε τοῦ Θεοῦ Μεγαλομάρτυς Παντελεῆμον, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν πού σέ ἐπισκεφθήκαμε, ἔστω καί νοερῶς. Σεβαστέ καί ἀγαπητέ π. Γεράσιμε, αἰωνία σου ἡ μνήμη καί χάρισε μας τήν γλυκιά φωνή σου καί τήν προσευχή σου. Ναί π. Γεράσιμε, σέ ἀκοῦμε. Γιατί πέθανες πρίν πεθάνεις, καί ζεῖς πέραν τοῦ τάφου στήν αἰώνια ζωή. Ζῆσε στόν κόσμο τοῦ οὐρανοῦ καί θυμήσου κι’ ἐμᾶς πού ζοῦμε ἀκόμη ἐδῶ πού ἔζησες κι’ ἐσύ. Αὐτή εἶναι ἡ ζωή τοῦ χριστιανοῦ πού θέλει νά ἀκούσει σάν τίς Μυροφόρες τό ΧΑΙΡΕΤΕ τοῦ Χριστοῦ.

ΧΑΙΡΕΤΕ πάτερ Εὐστάθιε. ΧΑΙΡΕΤΕ ἀδ. Χρυσοβαλάντου. ΧΑΙΡΕΤΕ ἀγαπητοί Ἀδελφοί τήν ΧΑΡΑΝ τοῦ Κυρίου μετά πάντων τῶν Ἁγίων καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος καί τοῦ π. Γερασίμου, πού νοερῶς ἐπισκεφθήκαμε. Ἀμήν.

Σᾶς εὐχαριστῶ.

Συμεών Τζάν. 27 Ἰουλίου 2010.

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Αγία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου

28 Ιουλίου / 10 Αυγούστου, Οινόη Αττικής
Πανήγυρις Ιερού Ησυχαστηρίου Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου







Των Ιερών Ακολουθιών του Εσπερινού, του Όρθρου και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας προεξήρχεν ο ακούραστος Κτήτωρ του ιερού Ησυχαστηρίου, Σεβ. Μητροπολίτης Περιστερίου κ. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ. Μαζί του συλλειτούργησαν ο Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου, Αιδ/τος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, ο Πρεσβύτερος π. Στέφανος Stefanov, ο Αρχιμανδρίτης π. Παντελεήμων Τσαλάγκας, ο Ιερομόναχος π. Φίλιππος Σελητσανιώτης και ο Διάκονος π. Αγάθων Αγιαποστολίτης. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ηκολούθησεν επιβλητική Λιτανεία στους προαύλιους χώρους του Ησυχαστηρίου.
Τον Θείον Λόγον εκήρυξεν κατά το Κοινωνικόν ο Ιεροκήρυξ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, κ. Δημήτριος Κάτσουρας, ο οποίος ηγείται ως Αρχηγός, των Κατασκηνώσεων που λειτουργούν κάθε καλοκαίρι στο Ησυχαστήριο, από την ίδρυσή τους, το έτος 1988.